പുതിയൊരു മൊബൈൽ മോഡലിനു
കരഞ്ഞുറങ്ങുന്നു,
മിനുസമുള്ള തലയിണയിൽ-
മിനുസമുള്ള തലയിണയിൽ-
എന്റെ മകൻ
തൊണ്ടയിൽ കുരുങ്ങിയ
ഒരു വറ്റ്
കണ്ണുതുറിച്ചെന്റെ
നെഞ്ചിനോടു കേഴുകയാണ്.
ഒരു നേരത്തെ കഞ്ഞി..
ഒരു നേരത്തെ കഞ്ഞി..
വരണ്ടുണങ്ങി,
ആത്മാവു പറന്നു പോകുന്ന
കുഞ്ഞുമുഖങ്ങൾ
ടിവി അവതാരകന്റെ മുഖം
കൌതുകമില്ലാതെ
പരതുന്നു..
അവരെ കയറ്റാത്ത സ്കൂളാണത്രെ,
ഒരു നേരത്തെ കഞ്ഞിയിസ്ക്കൂൾ-
പൌഡറിട്ടു മുടിചീകാതെ,
നെറുകയിൽ ഉമ്മയുടെ സാന്ത്വനമറിയാതെ,
കാത്തിരിക്കുന്നത്,
കേൾക്കാത്ത സ്കൂൾജീപ്പിന്റെ മൂളലാണ്..
ഉച്ച, കിളുന്തു വയറിനെ
ഞൊറിപിടിപ്പിച്ച്,
ഊരിപ്പോകുന്ന നിക്കറിനെ
പുച്ഛിച്ചിട്ടും
കഞ്ഞി ജീപ്പു വന്നില്ല..
കഞ്ഞിയിസ്ക്കൂളിൽ അവരെയിനി വേണ്ടത്രെ.
അവിടെ തലയെണ്ണൽ കഴിഞ്ഞത്രെ.
ഒരു നേരത്തെ കഞ്ഞി!
ReplyDelete:(
ന്യൂസ് കണ്ടപ്പോള്‍ ശരിക്കും പാവം തോന്നി.........
ReplyDeleteവായിച്ചു. നല്ല കവിത.
ReplyDeleteരാജ്യ നിവാസികള്‍ക്ക് ഭക്ഷ സുരക്ഷ ഉറപ്പാക്കുന്നതോടൊപ്പം തന്നെ അവരെ സര്‍ക്കാര്‍ ദത്തെടുത്തു പൊതുമുതലായി കണ്ടു പഠിപ്പിക്കുകയാണ് വേണ്ടത്. പലരുടെയും തലയെണ്ണി അരിച്ചെടുത്ത് അരിക്കാക്കുന്ന ഈ തലതിരിഞ്ഞ സമീപനം മാറേണ്ടതുണ്ട്.
ReplyDeleteകവിതയായി ആവിഷ്കരിക്കപ്പെട്ട വാര്‍ത്തയിലെ വിശേഷത്തില്‍ ഞെട്ടല്‍ രേഖപ്പെടുത്തട്ടെ..!!
{ 'സ്വപ്ന ജാലകം' തുറന്നിട്ട്‌ ഷാബു പറയുന്നത്: ഇപ്പോള്‍, ഞെട്ടുന്നതൊക്കെ ട്വിട്ടരിലെയും ഫൈസ് ബുക്കിലെയും സ്റ്റാറ്റസ് മെസ്സേജ് വഴിയാണത്രേ.!! }
akshra pishakund. thirutthi vaayikkaan apeksha.
ReplyDeleteപുതിയൊരു മൊബൈൽ മോഡലിനു
ReplyDeleteകരഞ്ഞുറങ്ങുന്നു,
മിനുസമുള്ള തലയിണയിൽ-
എന്റെ മകൻ
തൊണ്ടയിൽ കുരുങ്ങിയ
ഒരു വറ്റ്
കണ്ണുതുറിച്ചെന്റെ
നെഞ്ചിനോടു കേഴുകയാണ്.
ഒരു നേരത്തെ കഞ്ഞി..
എന്തൊരു അന്തരം..:( കവിത വളരെ വളരെ നന്നായി
കവിത കാലത്തെ തൊടുന്നു.
ReplyDeleteഇത് യാഥാര്‍ത്ഥ്യം.. ഇവിടെ നടക്കുന്നത്.. ആരും ചിന്തിക്കാത്തത്..
ReplyDeleteഉണ്ടവന് വയറില്‍ കൂടുതല്‍ ഇടം കിട്ടാത്ത സങ്കടം .ഉണ്ണാ ത്താവനു ഇരിക്കാന്‍ ഇടവും ഇലയും കിട്ടാത്ത സങ്കടം ..ചിലര്‍ക്ക് വേണ്ടത് കഞ്ഞി ..ചിലര്‍ക്ക് മൊബൈല്‍ ഫോണ്‍ ..ഇങ്ങനെ സങ്കടങ്ങള്‍ നീളുകയാണ്..എന്താണ് കഞ്ഞിയീസ്കൂള്‍ എന്ന് ചോദിക്കുന്നവര്‍ക്ക് വേണ്ടി ഒരു സൂചന ആവാം ?
ReplyDeleteഅരുടെയൊക്കെയോ കഞ്ഞി സുരക്ഷിതമായി.
ReplyDeleteകവിത നന്നായി ..ഉള്ളില്‍ തട്ടുന്ന വരികള്‍
ReplyDeleteകാലത്തിനൊപ്പം..
ReplyDeleteപാലം കടക്കുവോളം നാരായണ...
ReplyDeleteഎന്താ ചെയ്യാ… കാലത്തിന്റെ പോക്ക്
ReplyDeleteനല്ല വിഷയം , നല്ല അവതരണം ,ആശംസകള്‍ ....
ReplyDeleteതല എണ്ണല്‍ കഴിഞ്ഞതിനാല്‍ ഇനി കഞ്ഞി ഇല്ല...മൊബൈലിനു കരഞ്ഞുറങ്ങുന്ന കുഞ്ഞു ഈ കാഴ്ചകള്‍ കാണുന്നില്ല.ഈ നൊമ്പരം അറിയുന്നില്ല മുകിലെ..എന്റെ മകനും ഇങ്ങനെ തന്നെ.നമ്മുടെ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ ഒന്നും കാണാതെ അറിയാതെ വളരുന്നു..
ReplyDeleteരമേശ് പറഞ്ഞ പോലെ കഞ്ഞിസ്കൂളിനെ പറ്റി ഒരു സൂചനയാവാം
ReplyDeleteകഞ്ഞി സ്കൂളിൽ കുട്ടികൾക്ക് കഞ്ഞി! ,അല്ലാത്ത സ്കൂളിൽ അധ്യാപകർക്ക് കഞ്ഞി!!
ReplyDeleteശക്തമായ കവിത. വിത്തനാഥന്റെ ബേബിക്കു മൊബൈലും നിർദ്ധനച്ചെക്കനു കഞ്ഞിയും .. ചെങ്ങമ്പുഴയുടെ രോഷത്തിനു സമാനം. ‘ചെക്കനൊരാളു കുറഞ്ഞതു കാരണം അച്ചുതൻ മാസ്റ്റർടെ ജോലി പോയി‘ (ഈയ്യങ്കോട് ശ്രീധരൻ) എന്ന അദ്ധ്യാപകരുടെ പ്രശ്നവും ഉണ്ട് മറ്റൊരു വശത്ത്.
ReplyDeleteആ സ്കൂൾ, പെട്ടെന്നുപൊട്ടിവന്നതാണവരുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക്. ഒരു നേരത്തെ കഞ്ഞിയായി. അവർക്കു ആ സ്കൂളും അവരെ കൊണ്ടു പോകാൻ വരുന്ന ആ ജീപ്പും കഞ്ഞിയാണ്.
ReplyDeleteവല്ലാതെ ഉള്ളുലച്ച ഒരു വാർത്ത, കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ മുഖങ്ങൾ. എങ്ങനെ അത് പറയണമെന്നറിയില്ല. ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു വച്ചു എന്നു മാത്രം.
സ്കൂളില്‍ തലയെണ്ണാന്‍ വരുമ്പോള്‍ ജോലി നില നിര്‍ത്താന്‍ വേണ്ടി ചുരിദാറും ഷര്‍ട്ടും പാന്റും ഒക്കെ അധ്യാപകര്‍ കയ്യില്‍ നിന്നും കാശെടുത്തുവാങ്ങി കൊടുത്തു
ReplyDelete.ജോലി സുരക്ഷിതമാക്കുന്നു !!അവര്‍ക്കും "കഞ്ഞി തന്നെ വിഷയം അല്ലെ "
ലോകം രണ്ട് അറ്റത്തേക്ക് നീണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. ഒരറ്റം ദാരിദ്ര്യത്തില്‍ നിന്നു ദാരിദ്ര്യത്തിലേക്ക്. മറ്റൊരറ്റം അന്തമില്ലാത്ത ആര്ഭാടങ്ങളിലേക്കും. മുകില്‍ ഈ ലോകത്ത് തന്റെ ഇടം വ്യക്തമാക്കിയിരിക്കുന്നു. ഈ എഴുത്ത് ശരിയായ വായനക്കാരില്‍ എത്തിച്ചേരട്ടെ.
ReplyDeleteവര്‍ത്തമാനത്തില്‍നിന്നും അടര്‍ന്ന് വീണ വരികള്‍.... നന്നായെഴുതി.
ReplyDeleteവല്ലാതെ നൊമ്പരപ്പെടുത്തി ആ വാര്‍ത്തയും ഈ കവിതയും...
ReplyDeletenannayi ee kavitha...
ReplyDeleteസങ്കട കവിത. :(
ReplyDeleteനന്നായി കവിത....
ReplyDeleteആദിവസിക്കുട്ടികൾ ഒരു സൊമാലിയക്കാർ ആയി തീരാതിരിക്കട്ടെ എന്ന് നമുക്ക് പ്രാർത്ഥിക്കാം...
ഭാനു പറഞ്ഞതു പോലെ ലോകം പകുക്കപ്പെടുകയാണ് , ഒരു വഴി ഇല്ലായ്മായിലേയ്ക്ക് ഇല്ലാതാകുകയും ... ,
ReplyDeleteബുദ്ദിജീവി നാട്യങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ കാര്യം പറയാന്‍ കവിത കൊണ്ട് പറ്റുമെന്ന് തെളിയിക്കുന്നു. നല്ല കവിതയും നല്ല ലക്ഷ്യവും...എല്ലാ പിന്തുണയും.
ReplyDeleteമൂര്‍ച്ചയുള്ള വാക്കുകള്‍ .ലക്ഷ്യത്തില്‍ത്തന്നെ എത്തുന്നുണ്ട്.
ReplyDeleteഉള്ളിൽത്തട്ടിയ വാക്കുകൾ. നന്ദി
ReplyDeleteനന്നായിരിക്കുന്നു.
ReplyDeleteവായിച്ചു, നല്ല കവിത.....
ReplyDeleteഉച്ച, കിളുന്തു വയറിനെ
ReplyDeleteഞൊറിപിടിപ്പിച്ച്,
ഊരിപ്പോകുന്ന നിക്കറിനെ
പുച്ഛിച്ചിട്ടും
കഞ്ഞി ജീപ്പു വന്നില്ല..
മുകിലേ, സങ്കടം മാത്രം.....
ReplyDeleteപൊള്ളുന്ന വാക്കുകള്‍
ReplyDeleteകൊണ്ടൊരു കവിത.
നന്ദി.
വാർത്ത കണ്ടിരുന്നു..
ReplyDeleteവരികളിലൂടെ അത് നന്നായി പറഞ്ഞു....
കഞ്ഞിയിസ്ക്കൂളിൽ അവരെയിനി വേണ്ടത്രെ.
ReplyDeleteഅവിടെ തലയെണ്ണൽ കഴിഞ്ഞത്രെ.
കഞ്ഞിയും ജീപ്പും കാണിച്ചു മോഹിപ്പിച്ചു സ്കൂളിലെത്തിക്കുമ്പോള്‍ ഇതെന്നും ഉണ്ടാകുമെന്നറിഞ്ഞു അവര്‍ ആഹ്ലാദിച്ചു കാണും. രണ്ടേ രണ്ടു ദിവസം. പിന്നെ ജീപ് വന്നില്ല. പിഞ്ചു ഉദരത്തിലെ കത്തുന്ന വിശപ്പിനറിയില്ലല്ലോ പരിഷ്കൃത മനുഷ്യരുടെ കാപട്യം. അത് കൊണ്ട് അവര്‍ ഇപ്പോഴും കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടാവാം. ഇനി ഒരിക്കലും വരാത്ത ജീപ്പിനായി. കിട്ടാത്ത കഞ്ഞിക്കായി. അതിനപ്പുറം പ്രതീക്ഷ നല്‍കുന്ന ഒരു വാക്കിനായി......
മനസ്സാക്ഷിയെ ഏറെ വേദനിപ്പിച്ച ആ സംഭവത്തെ ഒരിക്കല്‍ കൂടി കവിതയിലൂടെ ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തിയത്തില്‍ നന്ദി. നാം അറിയണം അഹങ്കരിക്കാന്‍ നമ്മില്‍ ഒന്നുമില്ലെന്ന്. .
തീരാത്ത ദാരിദ്ര്യം ! രക്ഷിക്കാനല്ലല്ലോ നമുക്ക് ഭരണവർഗ്ഗങ്ങൾ , ശിക്ഷിക്കാനല്ലേ ! അപ്പോ സ്കൂളിൽ നിന്നു തുടങ്ങണമല്ലോ തൻ‌കാര്യത്തിനായ് മാത്രം ആളെതിരയുന്ന കർമ്മം !
ReplyDeleteഉള്ളില്‍ തട്ടുന്ന....മനസ്സാക്ഷിയെ ഏറെ വേദനിപ്പിച്ച.....ഉള്ള പൊള്ളുന്ന....വാക്കുകൾ..... നന്നായി....ആശംസകള്‍ ....
ReplyDeleteപ്രിയപ്പെട്ടവരേ, നിങ്ങളുടെ പ്രതികരണങ്ങൾ എന്നെ വളരെസന്തോഷിപ്പിക്കുന്നു.
ReplyDeleteശ്രീ, പ്രയാൺ, ചെറുവാടീ- നന്ദി.
നാമൂസ്: ഒരു കുട്ടിയെങ്കിലും ബാക്കിയുണ്ടെങ്കിൽ ആ സ്കൂൾ അടയ്ക്കരുത്.. ഒരുപാടു കാര്യങ്ങൾ, ട്രാൻസ്പോർട്ടു വകുപ്പു മുതലായവ പ്രത്യേകിച്ചും വളരെ കോടി നഷ്ടത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നു. പിന്നെ ഇങ്ങനെയൊരു കാര്യത്തിനു നഷ്ടം വരികയാണെങ്കിൽ സഹിക്കാൻ ഗവണ്മെന്റു തയ്യാറാവണം. മാത്രമല്ല, ഇതുപോലെയുള്ള ആദിവാസിപ്രദേശങ്ങളിൽ സ്കൂളുകളും ഉച്ചഭക്ഷണവും എത്തിക്കാൻ ഇന്നും, സ്വാതന്ത്ര്യം കിട്ടിയിട്ട് ഇത്ര വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷവും സാധിച്ചിട്ടില്ലെങ്കിൽ നമുക്കെന്തിനാണു സർക്കാരുകൾ??
ഋതുസഞ്ജന: ശരിയാണ്. അസഹനീയമായ അന്തരം.
സലാം, മാഡ്- വളരെ നന്ദി.
ReplyDeleteശരിക്കും അതുതന്നെയാണു, രമേശ് അരൂർ, കുഴപ്പം. ഉണ്ടവനു അട കിട്ടാഞ്ഞിട്ട്. ഉണ്ണാത്തവനു ഇല കിട്ടാഞ്ഞിട്ട്!
കലാവല്ലഭൻ: അതെ ആരുടെയൊക്കെയോ കഞ്ഞി സുരക്ഷിതമായി. അധ്യാപകരെ പഴിക്കുന്നില്ല. നമ്മുടെ സിസ്റ്റം വരുത്തി വയ്ക്കുന്ന നിവൃത്തികേടിനുമുകളിലാണവരുടേയുംജീവിതം. അതുകൊണ്ട്.
ഇന്റിമേറ്റ് സ്റ്റ്രേഞ്ജർ, നിശാസുരഭി, അജിത്, കോമൺസെൻസ്, നിശാഗന്ധി, വളരെ സന്തോഷം പ്രതികരണത്തിന്.
ശരിയാണു ശ്രീദേവി. “അതിനു ഞാനെന്തു ചെയ്യണം?” എന്നാണു നമ്മുടെ കുട്ടികൾ ഉടനെ ചോദിക്കുക. നമ്മളും എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുന്നുണ്ടോ? ആത്മനിന്ദയോടെ സ്വയം ചോദിക്കാം..
സൂചിപ്പിച്ചു, മനോരാജ്.
നന്ദി, എഡിറ്റർ.
ശ്രീനാഥൻ: വളരെ നന്ദി, നല്ല വാക്കുകൾക്ക്. അധ്യാപകരെ തീർച്ചയായും ഓർക്കുന്നു.
ReplyDeleteഫൈസൻബാബു: അതെ. അധ്യാപകർക്കും വിഷയം കഞ്ഞിതന്നെ.
വളരെ സന്തോഷം, ഭാനു ഈ നല്ല വാക്കുകൾക്ക്.
ഇലഞ്ഞിപ്പൂക്കൾ, ലിപി രാജു, നയം, കുമാരൻ, ഓർമകൾ,- വളരെ നന്ദി.
നന്ദി സ്മിത. ഇന്നത്തെ ഏറ്റവും വലിയ ശരിയാണ് ഭാനു പറഞ്ഞത്.
വളരെ നന്ദി, ചെറിയവൻ. നല്ല വാക്കുകൾക്കും പ്രോത്സാഹനത്തിനും.
മുഹമ്മദ്: നന്ദി.
ബാലചന്ദ്രൻ ചുള്ളിക്കാട്: നന്ദി, കവേ. ഈ സാന്നിധ്യം എന്നെ വളരെയധികം സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നു.
ReplyDeleteക്രിസ്റ്റിയുടെ ഡയറി, ഹാഷിക്ക്, കുസുമം, എച്മുക്കുട്ടി, നന്ദി.
സന്തോഷം റഹ്മാൻ. നികുകേച്ചേരി, നന്ദി.
അക്ബർ: “അഹങ്കരിക്കാൻ നമ്മിൽ ഒന്നുമില്ലെന്ന്..” എത്ര എത്ര തൃണങ്ങളാണു നമ്മൾ എന്നതാണു കാലം ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നത്..
നന്ദി ജീവി- എത്ര കഷ്ടം നമ്മുടെ ജീവാവസ്ഥകൾ.
വളരെ നന്ദി, ധനകൃതി.
തലയെണ്ണൽ നിർത്തിയല്ലെ..
ReplyDeleteഅതെ ഇട്ടിമാളൂ. കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ കാര്യം കഷ്ടമായി.
ReplyDeleteവാര്‍ത്ത കണ്ടിരുന്നു. കവിതയെത്ര തീവ്രം
ReplyDeleteനന്ദി, അനീഷ്.
ReplyDeleteപോസ്റ്റ് വിഷമിപ്പിക്കുന്നത് തന്നെ.
ReplyDeleteഅഭിപ്രായങ്ങള്‍ വായിച്ചപ്പോളാണ്‍ വാര്‍‍ത്തയായിരുന്നെന്ന് മനസ്സിലായത്.
വിഷയം നന്നായി പറഞ്ഞു.
ആശംസകള്‍ മുകിലേ!
നല്ല കവിത.
ReplyDeleteനന്മകള്‍.
ഒരു നൊമ്പരമായീ ഈ ചിന്ത..ശരിക്കും കണ്ടിട്ടുണ്ട് ഉച്ചക്കഞ്ഞിക്ക് ബെല്ലടിക്കുന്നതിടയ്ക്കിടെ എത്തിനോക്കുന്ന കൺകോണുകളെ...
ReplyDeleteതലയെണ്ണി തികയ്ക്കാൻ കൊണ്ടു വരുന്നവരെ ആവശ്യം കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെന്തിനു..അവർക്ക് നഷ്ടമാകുന്ന ഒരു നേരത്തെ അന്നം..അതവരുടെ മാത്രം നഷ്ടം...
very good!!!!!!!!!!!!!
ReplyDeletewelcome to my blog
blosomdreams.blogspot.com
if u like it follow and support me!
നൊമ്പരമായി പെയ്തിറങ്ങിയ വരികള്‍.
ReplyDeleteകവിത നൊമ്പരമായി
ReplyDeletevalare aardramaya kavitha assalayittundu.... bhavukangal.........
ReplyDeleteവലിയ സത്യം നന്നായി പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ReplyDeletemanasil thattiyirikkunnu manoharam
ReplyDeleteraihan7.blogspot.com
അധ്യാപകരുടെ കഞ്ഞികുടി മുട്ടില്ലാന്നാവുമ്പോള്‍ കുട്ടികളുടെ കഞ്ഞികുടി മുട്ടും. :(
ReplyDeleteനാം ആഗ്രഹിക്കത്ത മുഖങ്ങളുമായി ചില സത്യങ്ങൾ സദാ നമ്മെ അലോസരപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു!
ReplyDeleteനല്ല വരികള്‍..
ReplyDeleteഎഴുത്തില്‍ ആശംസകള്‍
പ്രിയപ്പെട്ട മുകില്‍,
ReplyDeleteഹൃദ്യമീ കവിത!
ആ വാര്‍ത്ത ഞാന്‍ വായിച്ചിരുന്നുള്ള...
വരികള്‍ മനസ്സ് നൊമ്പരപ്പെടുത്തുന്നു!
സസ്നേഹം,
അനു
സന്തോഷം, ചെറുതേ.
ReplyDeleteമനോജ്: നന്ദി.
നന്ദി സീതേ, വരവിനും അഭിപ്രായത്തിനും.
നന്ദി അരുൺ. ബ്ലോഗു വായിച്ചിരുന്നു, ട്ടോ.
നന്ദി മിനി.
സുജിത്, കണ്ടിട്ടു കുറേയായല്ലോ. സന്തോഷം.
നന്ദി ജയരാജ്.
സന്തോഷം, ഉഷശ്രീ.
നന്ദി, ശ്രീ‍ീ.
സജി പറഞ്ഞതു സത്യം.
നന്ദി, ലിജീഷ്.
അനുപമ, വളരെ സന്തോഷം, ട്ടോ..
thikachum daurbhagyakaramaya oru avasthayiloode kadannupoya kure pinchu manassukalude novum neeralum ee varikaliloode enneyum neettunnu.... sankadathal veerppu muttunnu njaan.... ullil thattiya varikal...ithinu aayiram aashamsakal suhruthe...
ReplyDeleteനന്ദി, അമ്പിളി..
ReplyDeletenalla kavtha....
ReplyDeletenandi pulikkal.
ReplyDeleteകഞ്ഞിയും,കുഞ്ഞും...!
ReplyDelete